tel: 12 622 94 97
Próba wysiłkowa umożliwia ocenę wydolności fizycznej organizmu. Badanie to zmuszając organizm do zwiększonej pracy, przy jednoczesnym monitorowaniu zapisu EKG i kontroli ciśnienia tętniczego krwi pozwala ocenić wydolność układu krążenia. Jest pomocne w rozpoznawaniu i monitorowaniu leczenia choroby wieńcowej.
Na klatce piersiowej badanego nakleja się elektrody, które łączy się następnie z urządzeniem rejestrującym zapis EKG. Na ramieniu badanego zakładany jest mankiet do pomiaru ciśnienia.
Próba wysiłkowa może być wykonywana na ergometrze rowerowym lub bieżni ruchomej.
Badanie na taśmie ruchomej polega na stopniowym zwiększaniu szybkości przesuwu taśmy i wzrostu kąta jej nachylenia, co odbierane jest przez badanego, jako marsz coraz szybszym krokiem pod coraz większą górkę.
Badanie na ergometrze rowerowym polega na stopniowym zwiększaniu obciążenia przy utrzymaniu stałej prędkości pedałowania, co daje badanemu wrażenie jazdy ze stałą prędkością pod coraz większą górkę.
Badanie trwa zwykle od kilku do kilkunastu minut.
SPOSÓB PRZYGOTOWANIA DO BADANIA
Bezpośrednio przed próbą wysiłkową badany nie powinien palić papierosów, spożywać posiłku, pić mocnej kawy czy herbaty. Dotychczas przyjmowane leki należy przyjąć lub odstawić zgodnie z zaleceniami lekarza kierującego na badanie.
Spoczynkowe badanie EKG jest nieinwazyjną metodą diagnostyczną stosowaną od ponad 100 lat, pozwalającym na wstępną ocenę pracy serca.
W czasie badania pacjent ułożony jest w pozycji leżącej z odkrytymi kończynami i klatką piersiową. Elektrody przymocowuje się na kończynach górnych i dolnych oraz klatce piersiowej przy pomocy specjalnych uchwytów lub przyssawek. Żel, którym smaruje się skórę przed założeniem elektrod zwiększa przewodzenie pobudzeń elektrycznych. Podczas badania należy pozostać w bezruchu, ponieważ skurcze mięśni zaburzają zapis.
Całe badanie trwa około 5 minut.
Holter EKG – badanie wykonywane jest, aby ocenić aktywność elektryczną serca w ciągu całej doby. Umożliwia rejestrację zaburzeń rytmu i przewodnictwa, ocenę pracy rozrusznika serca oraz nieprawidłowości w ukrwieniu mięśnia sercowego dzięki zastosowaniu wielogodzinnej rejestracji zapisu EKG w warunkach normalnej aktywności badanego.
Na klatce piersiowej badanego nakleja się jednorazowe elektrody, następnie łączy się je kablami z rejestratorem EKG. Holter przypinany jest najczęściej do paska, co umożliwia badanemu swobodne poruszanie się. W czasie trwania rejestracji pracy serca holterem EKG obowiązuje zakaz kąpieli i pryszniców, nie wolno używać poduszek i koców elektrycznych. Unikać należy wykrywaczy metali, urządzeń wysokiego napięcia i źródeł promieniowania magnetycznego, telefonu komórkowego nie należy trzymać bezpośrednio przy rejestratorze. Po 24 godzinach aparat jest zdejmowany w Pracowni. Zapisane dane zostają wczytane do komputera, a potem ocenione przez kardiologa.