Rejestracja: tel. 12 622 94 04
telefonicznie lub osobiście: pn – pt 8.00 – 18.00
Każdy pacjent naszego Szpitala przed planowym zabiegiem musi obowiązkowo odbyć konsultację w poradni anestezjologicznej. Poradnia mieści się w pokoju nr 19 – w ambulatorium szpitalnym ( dojście od strony Centralnej Rejestracji Szpitalnej). Termin konsultacji zostanie ustalony w trakcie wizyty w poradni specjalistycznej. Uwaga! Konsultacja anestezjologiczna musi się odbyć NIE PÓŹNIEJ NIŻ 7 DNI PRZED PLANOWYM ZABIEGIEM.
Na konsultację anestezjologiczną należy przynieść ze sobą
Przedoperacyjna ankieta anestezjologiczna
KWESTIONARIUSZ – KWALIFIKACJA DO ZNIECZULENIA
Na podstawie wypełnionego kwestionariusza, po rozmowie, lekarz anestezjolog dokona oceny i kwalifikacji do optymalnego rodzaju znieczulenia.
Przed zabiegiem:
JAK PRZED ZABIEGIEM OGRANICZYĆ SWOJE RYZYKO
Zapamiętaj: w dniu znieczulenia:
Nie wolno nic jeść sześć godzin przed znieczuleniem
Nie wolno nakładać makijażu, należy zmyć lakier z paznokci
Nie wolno palić papierosów przez 24 godziny
Leki (z wyjątkiem leków przeciwkrzepliwych, doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz leków moczopędnych) należy wziąć o zwykłej porze popijając niewielką ilością zwykłej wody, o ile lekarz nie zalecił inaczej.
W dniu zabiegu należy wykąpać się, ogolić się lub przystrzyc krótko brodę i wąsy oraz umyć zęby.
Wszystko co pacjent powinien wiedzieć o znieczuleniu:
Znieczulenie ogólne to kontrolowane i odwracalne zniesienie przytomności, odczuwania bólu i napięcia mięśniowego podczas zbiegu operacyjnego. Znieczulenie ogólne porównać można do głębokiego snu, stąd jego popularna nazwa: narkoza lub zasypianie. Przed zaśnięciem podaje się choremu, do oddychania tlen przez maskę twarzową. Jak każda procedura medyczna znieczulenie ogólne niesie ryzyko powikłań tj. senność, nudności, wymioty, ból gardła, trudności w oddychaniu, zachłyśnięcie treścią żołądkową, chrypka, kaszel, niezamierzone uszkodzenie strun głosowych, zębów, warg, języka, śluzówki jamy ustnej, tchawicy, rogówki oka, śródoperacyjne wybudzenie, przedłużone budzenie pooperacyjne, zaburzenia krążeniowe: rytmu serca i ciśnienia tętniczego krwi, nasilenie zmian niedokrwiennych serca łącznie z zawałem serca, zmiany niedokrwienne i niedotlenienie mózgu, zaburzenia temperatury ciała, zaburzenia metaboliczne a także reakcje uczuleniowe na zażywane leki, nietypowe reakcje w tym gorączka złośliwa. Najpoważniejsze powikłania, tj. zatrzymanie krążenia, niedotlenienie mózgu i zgon są bardzo rzadkie i dotyczą szczególnie chorych obciążonych nasilonymi przewlekłymi schorzeniami.
Znieczulenie przewodowe: zewnątrzoponowe i podpajęczynówkowe polega na podaniu leku znieczulającego miejscowo do kanału kręgowego i czasowym zniesieniu odczuwania bólu, dotyku a także siły mięśniowej i możliwości poruszania kończynami dolnymi. Jest to znieczulenie wystarczające do przeprowadzenia operacji kończyn dolnych, krocza i dolnej części brzucha bez zniesienia przytomności operowanego chorego. Czas trwania takiego znieczulenia wynosi ok. 2-4 godziny. Czas trwania znieczulenia zewnątrzoponowego można przedłużyć umieszczając cewnik w kanale kręgowym w celu podawania kolejnych dawek lub wlewu ciągłego leku znieczulającego. Powikłaniami znieczulenia przewodowego mogą być: bóle głowy, nudności i wymioty, trudności z oddawaniem moczu, bóle w okolicy lędźwiowej, przejściowe podrażnienie nerwów: zaburzenia czucia, mrowienie, osłabienie kończyn, zaburzenia krążeniowe: rytmu serca, ciśnienia tętniczego, nietypowe i alergiczne reakcje na leki, zakażenia w miejscu wkłucia lub układu nerwowego, krwiak kanału kręgowego, trwałe uszkodzenia nerwów, prażenie kończyn dolnych, zatrzymanie krążenia, zgon. Najcięższe powikłania występują bardzo rzadko. .
Blokada splotów nerwowych i nerwów obwodowych polega na podaniu leków znieczulających miejscowo w okolicę splotów i nerwów obwodowych. Powoduje to przejściową utratę odczuwania bólu i zmniejszenia siły mięśniowej w obszarze ciała, w którym ma być wykonana operacja. Powikłaniem tego rodzaju znieczulenia mogą być: przejściowe podrażnienie nerwów objawiające się zaburzeniami czucia, mrowieniem, osłabieniem siły mięśniowej, powstanie krwiaka w miejscu wkłucia, zaburzenia krążeniowe, odma opłucnowa, reakcje alergiczne w tym wstrząs anafilaktyczny, zatrzymanie krążenia, zgon i inne rzadkie powikłania.
Analgosedacja –polega na podaniu choremu leków uspokajających, nasennych i przeciwbólowych, tak aby chory mógł samodzielnie oddychać, utrzymać logiczny kontakt słowny, ale znacznie ograniczyć odczuwanie bólu, lęku i niepokoju podczas zabiegu chirurgicznego –często w znieczuleniu miejscowym lub regionalnym. Głęboka analgosedacja może wymagać przejścia w znieczulenie ogólne.
WAŻNE!
Dokładne poinformowanie lekarza anestezjologa o przebytych chorobach, uczuleniach, reakcjach niepożądanych na leki i dokładne przestrzeganie zaleceń przedoperacyjnych znacznie zmniejsza ryzyko powikłań.
Do możliwych powikłań znieczulenia ogólnego i regionalnego należą m.in.: nudności, wymioty, chrypka, zaostrzenie współistniejącej choroby, reakcje alergiczne, niewydolność krążenia (zapaść, wstrząs), niewydolność oddychania, zaburzenia rytmu serca, sepsa, udar mózgu, zatorowość płucna, powikłania zakrzepowe, hipertermia złośliwa i inne. Najgorsze powikłania zdarzają się bardzo rzadko. Zagrożenie życia i kalectwa ze strony znieczulenia jest bardzo rzadkie i wynosi 1:10 000 znieczuleń (dla dorosłej zdrowej osoby).